این روزها روزهای آذین بندی است، کوچه های ظاهر باز برای آمدنت تزئین می شوند. ولی دریغ از دل هایمان که اگر آذین شده بودند برای آمدنت، ای مهربان! ای خوب! لحظه ای در آمدنت تأخیر نبود.
زینت خیابان مرا به زینت مساجد برد و به خاطر آوردم که از پیامبر اعظم نقل شده است : چون عمل گروهى بد شود مساجد خویش را زینت کنند و می گویند وقتی می آیی برخی از مساجد را ویران خواهی کرد. چقدر این روزها ظاهر آراسته برایمان مهم شده است؛ ظاهر آراسته مسجد، ظاهر آراسته خانه و زندگی، ظاهر آراسته خودمان اگر چه به قیمت جلب توجه بی جا و ترویج فساد و گناه باشد؛ مهم این است که آراسته باشیم!
راستش را بگویم آقا برای آمدنت اصلا حاضر نیستم، هیچ اندوخته ای ندارم که وقتی آمدی در رکابت قدمی بردارم به آبادی دین و دنیای مردم… اما تو بیا! خانه ات آباد بیا و دل های خراب ما را آباد کن، خسته ایم از این همه دنیا زدگی، خسته ایم از این همه بیهودگی …
افکار زیادی به ذهنم هجوم می آورند، یاد جشن های سال گذشته می افتم و آوازخوانی ها و بی بند و باری ها درست در شبی که متعلق به خود خود شماست، آقا شرمنده ایم که آنچنان که ولی مان سید علی عزیز فرمود حتی به گفتن کلامی نهی از منکر نکردیم و نمی کنیم، شرمنده ایم!
می ترسم از جشن های تولدت می ترسم خدا امسال را به خیر کند …
روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران تا از دلم بشویی غم های روزگاران
Share it